Przygoda Ireneusza Stromskiego z marynarskim mundurem rozpoczęła się 31 października 1962 r. od szkolenia unitarnego w 11. Baterii Artylerii Stałej w Gdyni Redłowie. Stamtąd 2 stycznia 1963 r. przeniesiono go na Grabówek, do odbycia zasadniczej służby wojskowej w Orkiestrze Reprezentacyjnej Marynarki Wojennej, jako muzyk pomocniczy. Jak sam twierdził, miał już wtedy niezłe przygotowanie do występowania w składzie orkiestry dętej, ukończył bowiem szkołę muzyczną I stopnia w klasie klarnetu. Został muzykiem instrumentalistą w orkiestrze, marynarzem od kołnierza, żołnierzem zasadniczej służby wojskowej.
Jego nieprzeciętny talent poparty codzienną, rzetelną pracą zaowocował powołaniem go do odbycia służby nadterminowej. Służba w orkiestrze wojskowej przypadła mu do gustu, nie wahał się zatem długo z wyborem drogi życiowej. 1 lipca 1965 r. został powołany do pełnienia zawodowej służby wojskowej w szeregach Orkiestry Reprezentacyjnej Marynarki Wojennej, zasilając sekcję klarnetów.
Przez cały czas nie zaniedbywał wykształcenia ogólnego i muzycznego. Systematycznie rozwijał swój warsztat instrumentalisty, pilnie zgłębiał zawiłości gry na klarnecie i poszerzał wiedzę muzyczną, kończąc średnią szkołę muzyczną w Gdańsku. Zwieńczeniem edukacji były studia na Wydziale Teorii Muzyki, Kompozycji i Dyrygentury w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina), w specjalności dyrygentury orkiestr dętych.
Ukończenie studiów i uzyskanie tytułu magistra sztuki otworzyło mu drogę do dalszego awansu zawodowego. Rozkazem personalnym Dowódcy Marynarki Wojennej z 26 października 1973 r., jako podporucznik, został wyznaczony na stanowisko drugiego kapelmistrza, a w 1985 r. powierzono mu dowodzenie Orkiestrą Reprezentacyjną Marynarki Wojennej. Stanowisko to piastował do zakończenia zawodowej służby wojskowej.
Przez cały okres dowodzenia przez komandora Ireneusza Stromskiego Orkiestra stale podnosiła swój poziom artystyczny, stanowiąc zalążek nowoczesnego postrzegania orkiestry wojskowej. Świadczą o tym dokonane przez ORMW liczne nagrania fonograficzne. Orkiestra zawsze i wszędzie prezentowała się znakomicie. Do orkiestry kmdr. Stromskiego przychodzili coraz lepsi muzycy, także absolwenci wyższych szkół muzycznych, co umożliwiało dyrygentowi budowanie coraz lepszego składu zespołu i poszukiwanie nowych środków artystycznego wyrazu.
Liczne zaproszenia orkiestry do udziału w zagranicznych wydarzeniach muzycznych i powszechnie wyrażane opinie wskazywały, że nieustannie należeli do najlepszych. Komandor Ireneusz Stromski doprowadził ORMW do najwyższego poziomu w klasie orkiestr dętych, wzbogacając jej występy nietuzinkową musztrą paradną. Sprawił, że zespół posiadł umiejętność grania utworów uznawanych powszechnie za trudne, przewidzianych dla orkiestr symfonicznych.
Orkiestra Reprezentacyjna Marynarki Wojennej pod dyrekcją komandora Stromskiego dała ponad dwa tysiące koncertów w Polsce i w kilkunastu krajach europejskich m.in. w Berlinie, Sztokholmie, Kopenhadze, Helsinkach, Sankt Petersburgu, Narwiku (240 km za kołem polarnym), Oslo, Stuttgarcie i Hamburgu. Nagrywała muzykę dla radia i telewizji, uczestniczyła w licznych przeglądach muzycznych i festiwalach orkiestr dętych. Zdobyła liczne trofea, a wśród nich m.in. Kryształową Buławę. Wydała płytę analogową, kasety oraz płyty CD.
Niezapomnianym przeżyciem dla dowódcy i muzyków Orkiestry Reprezentacyjnej Marynarki Wojennej był występ na Placu św. Piotra w Watykanie, podczas obchodów dwudziestolecia pontyfikatu Jana Pawła II. Byli jedyną orkiestrą wojskową zaproszoną na tę uroczystość.
Coraz lepiej wyedukowani muzycy sprawdzali się znakomicie, coraz łatwiej było dyrygentowi i jego zespołowi osiągać założone wartości artystyczne. Z czasem formuła orkiestry wojskowej przestała zaspokajać ambicje muzyczne zarówno kapelmistrza, jak instrumentalistów. Chcąc się wypowiadać pełniej i poszerzyć ofertę muzyczną, utworzyli big-band, a niepokój zawodowy muzyków znajdował wreszcie upust w możliwości wykonywania muzyki całkowicie odmiennej od typowego repertuaru orkiestry wojskowej.
Zespół ten sprawdził się doskonale m.in. podczas pucharów tanecznych Europy w Krakowie. W tym wydarzeniu podziwiano znakomitą grę muzyków Orkiestry, którzy utrzymywali niezbędną dyscyplinę rytmiczną, tak potrzebną do wykonywania profesjonalnych ewolucji tanecznych.
Zaangażowanie i tytaniczną pracę Ireneusza Stromskiego obrazuje czas, jaki poświęcił on na wykonanie blisko 90 aranżacji na wielką orkiestrę dętą i big-band. Należy nadmienić, że cała ta benedyktyńska praca wykonana została ręcznie, bez użycia powszechnie dziś dostępnych technik komputerowych.
Zasługi komandora Stromskiego w dowodzeniu Orkiestrą Reprezentacyjną Marynarki Wojennej, kreowaniu wizerunku Marynarki Wojennej oraz krzewieniu kultury muzycznej były doceniane przez przełożonych. Otrzymał odznaczenia państwowe, w tym nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Krzyż Kawalerski „Orderu Odrodzenia Polski” oraz „Złoty Krzyż Zasługi”, resortowe nadane przez Ministra Obrony Narodowej m.in. Złoty Medal „Za Zasługi dla Obronności” i Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”.
Orkiestra Reprezentacyjna Marynarki Wojennej pod dowództwem komandora Stromskiego uhonorowana została m.in. medalem "Za Zasługi dla Marynarki Wojennej", "Medalem Komisji Edukacji Narodowej", złotym medalem "Zasłużony dla miasta Gdyni", srebrnym medalem Zasłużony dla miasta Gdyni, medalem Zasłużonym Ziemi Gdańskiej, dyplomem honorowym Ministra Kultury i Sztuki - za osiągnięcia w upowszechnianiu kultury.
Ireneusz Stromski odszedł na emeryturę 5 września 2000 roku w stopmiu komandora porucznika, po 38 latach służby w Marynarce Wojennej oraz po 27 latach pełnienia funkcji kapelmistrza Orkiestry Reprezentacyjnej Marynarki Wojennej w Gdyni. Jeszcze w tym samym roku założył big band o nazwie „Stromski Band”, i stanął na jego czele. W składzie znaleźli swoje miejsce dawni muzycy ORMW, oraz inni instrumentaliści z Trójmiasta.
Wszystkim, którym dane było służyć pod dowództwem komandora Stromskiego, zapadły w pamięci jego obowiązkowość i wymagalność. Wymagał wiele od podwładnych, ale zawsze najwięcej od siebie. Powszechnie znana była jego pasja do muzyki, której poświęcił całe swoje życie. Przez wiele lat był nauczycielem w Wojskowym Liceum Muzycznym w Gdańsku, a także w szkole muzycznej w Wejherowie. Jego kreatywność i doświadczenie zdobyte podczas wieloletniej służby w ORMW przekładały się na tworzenie nowatorskich układów choreograficznych musztry paradnej, wykonywanych przez elewów i kadetów Wojskowego Liceum Muzycznego. Jego dziełem są niezliczone aranżacje dla orkiestr i zespołów młodzieżowych.
Kmdr por. Ireneusz Stromski odszedł na wieczną wachtę 2 stycznia 2023 r.
Opracowanie: Krzysztof Kaliñski, luty 2023
na podstawie materiałów udostępnionych przez ORMW